Wszystko takie kruche. 20 lutego 2013.

Przepraszam za nieobecność. Tyle się dzieje.... tak jak by sypie się. Ni chodzi mi o jakieś tam przyjaźnie czy kłótnie. Pożar w domu , wyjazd taty , dziadek w szpitalu... babcia dobijała się do domu o 2 w nocy , żeby któs mógł go do tego szpitala zabrać. A teraz moja mama... jest w tak ciężkim stanie , że to po prostu poezja. Jeszcze jej tak nie widziałam. Tylko czekam tak naprawdę kiedy ją wezmą do szpitala. I też została sama , bo jej kochane przyjaciółeczki ją olały. Ja dbam o dom , o siostrę o mamę.. a reszta ma wszystko w dupie. Jedna babcia z dziadkiem pomagają, a tak to żal dupe ściska. Nie wierzę w ludzi, albo nie wierzę w tą głupotę ludzką. Straciłam ochotę na wszystko... na jakąkolwiek wyobraźnię , nie mam czasu na muzykę , chyba kończę z erą artysty w moim życiu. Nie chcę z tego rezygnować... ale ni da się pogodzić wielu rzeczy w jedno. Kocham komponować , grac i śpiewać , kocham teatr i jego magię , ale to koniec. Dobry wybór ? Nie , raczej nie. Nic nie poradzę.