Ty nie wiesz, jak trudno pustym miastem iść, Z dalekich komet czapkę szyć, Jesiennym wiatrem gnanym być. Przepraszam za naszych pól bitewnych kurz, Za słowa tnące tak jak nóż, Za kilka tych jesiennych burz.
Dorosłem już.
Nie zostawiaj mnie, Długą krętą drogą, Szedłem do nikogo, aż spotkałem Cię. Nie zostawiaj mnie, Podaj mi swą rękę, Śpiewam Ci piosenkę, tego tylko chcę, Nie zostawiaj mnie...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz